Raymond van Sabben

Paul de Ruiter Architects, Ronald Janssen Architecten en Bastiaan Jongerius architecten werden na een tender geselecteerd om de gebouwen in Stadswerf op Oostenburg vorm te geven. “Een ontzettend mooie uitdaging!”, zegt Raymond van Sabben, architect bij Paul de Ruiter Architects

“Nadat we de opdracht kregen, hebben we eerst lang samen opgetrokken, waarbij we gezamenlijk het beste plan voor het geheel hebben gemaakt. Daarna bepaalden we pas wie welk gebouw zou ontwerpen. Belangrijk daarbij was dat nooit één architect twee gebouwen naast elkaar zou ontwerpen. Daarbij moesten de stoere panden wisselen in hoogte en breedte en wilden we de functies mengen. Door wonen, werken, horeca en winkels te mixen is Oostenburg overal altijd levendig. Zoals het hoort in een stadswijk!”

Met elkaar in gesprek blijven
De architectenbureaus trokken veel samen op en hadden een goede samenwerking met de supervisor Kristaan Borret. “Vanuit een dialoog hebben we met elkaar een optimaal resultaat bereikt. Als ik nu rondloop op het eiland, zie ik de contouren van de gebouwen en voel ik al trots. Het effect van verschil in hoogte en breedte is nu al voelbaar. Moet je je voorstellen als straks elk gebouw de signatuur van een andere architect draagt. Leuk detail is trouwens dat de begane grond wisselend in hoogte is, waardoor ook de verdiepingen erboven nooit gelijk lopen aan het naastgelegen pand.”

Zoeken naar balans
In het stedenbouwkundig plan staat omschreven hoe divers Oostenburg moet worden. Geen gebouw mag hetzelfde zijn. Maar hoe creëer je zo’n diverse en gemengde wijk die wel een eenduidige sfeer heeft?

Raymond: “Het was een continue zoektocht tussen verscheidenheid en rust. Die vonden we in een eenduidig kleur- en materiaalgebruik. De stoere, robuuste ‘panden worden uitgevoerd in staal, beton of baksteen. Pure, eerlijke materialen met een industriële uitstraling. Het kleurenpallet is beperkt tot zwart, grijs, rood en donkerbruin. Deze tinten worden wisselend toegepast en ook gemixt. Een grijs gebouw kan bijvoorbeeld kozijnen in de kleur van het cortenstalen gebouw ernaast hebben.”

Stoere pakhuizen met veel wooncomfort
Als je de impressies bekijk van Oostenburg, is de hoeveelheid glas bij alle gebouwen opvallend. Volgens Raymond dé manier om bewoners bínnen de kwaliteiten van de omgeving te laten beleven “Je woont hier heel vaak aan het water en dat is dan toch geweldig als je dat binnen ook beleeft. Bijna alle appartementen hebben een grote buitenruimte. Deze liggen grotendeels inpandig. Dat heeft twee redenen: de uitstraling van de panden in de straat en de mogelijkheid voor de bewoners om beschut en met voldoende privacy te kunnen genieten van buiten zijn.”

Zicht op de toekomst
Raymond woont zelf in Amsterdam. In Noord op Overhoeks om precies te zijn. Als hij uit zijn raam kijkt, ziet hij de  bouwkranen van Oostenburg staan. Nog even, dan zijn ze weg en kan iedereen met eigen ogen het resultaat zien van het werk van drie bevlogen architecten.